woensdag 18 september 2019

18-09-2019: Leknes -> Narvik

Vandaag staat alweer onze voorlaatste etappe op het programma 😔.

Na een uitgebreid ontbijt maken we ons op het gemak klaar om de 288 km naar Narvik te overbruggen (dikke 4u rijden). De navigatie in de auto geeft echter 308 km en 5 uur rijden. Vreemd, maar we zullen wel zien.

In het  komen hebben we de laatste 30 km via de 815 ipv van de E10 gereden. Nu rijden we volledig via de E10 terug en zijn de eerste 30 km dus nieuw. Na een 15-tal kilometer zien we voor ons in Borg een kerk op een heuvel liggen. Speciaal gebouw waarvan het dak doet denken aan en skischans. Omdat ze maar een goede 700 meter van de hoofdweg ligt, laten we ons toch weer verleiden....

Op de grote parking staat één auto. De hoofdingang is gesloten, maar vastberaden lopen we rond het gebouw en aan de achterkant horen we orgelmuziek.  Zij- en achterdeur zijn gesloten.  Blijft nog één zijdeur open en jawel, we zijn binnen. Wel nog maar in de kelder, maar toch. We denken beiden onmiddellijk terug aan ons kerkbezoek in Akureyri,  IJsland.  Daar liepen we ons uit bij een koffietafel, maar dat lijkt hier onwaarschijnlijk.  Zonder een levende ziel te zien geraken we tot in de eigenlijke kerk. Heel eenvoudig ingericht met een mooie lichtinval.




Volgens Annette hebben alle doden overal een mooi uitzicht op de fjorden 😁

Na een moment van bezinning  ( zonder bekering 😁) wandelen we via dezelfde weg weer naar buiten. Ik bedenk me net dat we chance hebben gehad dat de organist niet is vertrokken in de tussentijd,  want dan hadden we daar schoon gezeten.

Vlakbij de kerk ligt ook nog het vikingmuseum, maar aan de bezetting van de parking te zien, gaat daar ook niet veel loos zijn, en laten we het voor wat het is.


Nog even een halte op een uitkijkpunt en dan gaat het in 1 ruk tot in Svolvær.



Hier parkeren we bij het winkelcentrum, strekken daar de benen en kopen er wat drank voor onderweg. Terug aan de auto blijkt dat erg dure drank te zijn. Onder de ruitenwisser steekt een felgeel papiertje. Voor zover mijn Noors reikt kan ik er uit opmaken dat we een dikke €30 mogen ophoesten.  Blijkbaar mag je hier 2 uur gratis parkeren maar moet je evengoed een ticket nemen aan de parkeerautomaat die we allebei niet hebben zien staan. We proberen de parkeerwachter nog te overtuigen dat we van toeten of blazen wisten en nauwelijks een uur geparkeerd hebben, maar nada... We mogen 300 NOK storten op het rekeningnummer dat op de bon staat.
Ik vond Svolvær een paar dagen geleden al wat tegenvallen,  maar nu kan het me helemaal gestolen worden 😉

Annette neemt het stuur over en na een tijdje vallen mijn ogen regelmatig dicht. Gelukkig hadden we dit stuk al gezien.

Eenmaal van de Lofoten af, verandert het landschap geleidelijk.  Niet meer zo ruw.
We stoppen nog een paar keer, maar de 6° en de koude wind nodigen niet direct uit om lang buiten te staan.




Vlak na de Tjelsundbrug nemen we ons vieruurtje  en neem ik het stuur terug over voor de laatste 74 km (94 volgens de vaste navigatie)




Er volgen hoe langer hoe meer buien en we jagen nog op een regenboog alsof we er nog nooit een gezien hebben 🤣







Hoe dichter we bij Narvik komen, hoe meer bergen bedekt zijn met een laagje sneeuw.

 Blik op Narvik 


We staan ook nog even stil bij het oorlogsmonument.



Op 7 km vóór Narvik ontdekken we waar het verschil in afstand bij beide navigatiesystemen zit: sinds begin december 2018 zorgt de Hålogalandbrug voor een serieuze afkorting.  Het is de op één na langste hangbrug (1.533 m) van Noorwegen en de reistijd wordt zo met 15-20 minuten (18 km) verkort. Er is wel een tol (rond € 12) verschuldigd, die je nergens kunt betalen maar die automatisch wordt geregistreerd a.d.h. van het kenteken, waarna de rekening wordt nagestuurd.  Ik vrees dus dat we nog van Sixt gaan horen. 



Rond 18:30 zijn we op onze eindbestemming,  net op tijd voor een mooie zonsondergang bij 4°.

 Vlak voor we Narvik  binnen rijden.

Vanuit ons logement. 

Er volgt nog een lekker diner, waarbij ik me toch weer heb laten verleiden tot walvisbiefstuk, en zo komt een einde aan onze voorlaatste dag. Morgen naar Tromsø voor onze laatste overnachting boven de poolcirkel.