Vandaag gaan we het eens rustig aan doen, niet te veel rondrijden dus. Het noorden en zuiden hebben we gezien en dus blijven we nu in de buurt van Leknes.
Nadat de blog van gisteren is bijgewerkt vertrekken we naar Hauklandbeach. Yep, de plek waar we gisteren van het noorderlicht hebben genoten. Bij daglicht ziet het toch wat anders uit. We stoppen even voor een paar vergelijkende foto's en rijden dan de laatste kilometer tot aan de parking.
Goed dat we hier niet gestaan hebben want we zouden veel van het noorderlicht gemist hebben omdat we te dicht tegen de berg staan.
Nu gaan we een wandeling rond deze berg, de Veggen, maken tot in Uttakleiv. 4 km heen en 4 weer terug. Dit was tot de bouw van de 890 meter lange tunnel in 1998 de weinige weg tussen de twee gehuchten. Het is een gemakkelijke wandeling met mooi uitzicht en hoewel de berg slecht 489 m hoog is, is hij erg indrukwekkend omdat hij, aan de zijde waar de weg loopt, een bijna loodrechte wand heeft.
Hauklandbeach
Zoek de hut 😁
Breuklijnen zijn mooi te zien
Laatbloeiertjes (de enige die we gezien hebben)
Hier horen we de zee ruisen langs beide zijden door het echo-effect.
Strand van Uttakleiv
We zien hier dat we niet persé via dezelfde weg terug moeten maar ook over de berg terug kunnen. We hoeven niet eens tot helemaal boven te gaan. En dus beginnen we op het gemak te klimmen. We zien intussen wel verschillende mensen over de bergkam naar de top lopen (of terugkeren). Daar beginnen wij echter niet meer aan. We klimmen wel wat hoger dan nodig is door een smal voetpad te volgen. Van hier hebben we een fantastisch uitzicht op Hauklandbeach.
Hier moeten we over het laagste punt (maar we gaan iets hoger)
Zicht op Uttakleiv
Dit was ons iets te veel van het goede.
Zicht op Hauklandbeach vanaf ons hoogste punt
Na de obligatoire foto's gaat het via de andere zijde weer naar beneden. Zijn wij blij dat we de ronde niet in omgekeerde richting hebben gemaakt: het is hier veel steiler. Het afdalen is wel een kwelling voor de knieën en we zijn dan ook blij wanneer we terug aan de auto staan. Drie uur weg geweest waarvan we volgens Strava nét geen 2 uur in beweging zijn geweest om 8,5 kilometer te overbruggen.
Aan de keutels te zien zouden hier in de bergen schapen en (wilde) geiten moeten lopen. Schapen zien we genoeg, maar geen enkele geit. Wel heeft een grondeekhoorntje ons pad gekruist.
We rijden nu terug naar Leknes om ons vieruurtje te nuttigen in het redelijk grote winkelcentrum. Opvallende gelijkenis met Maaseik: evenveel (dus even weinig) volk.
Nog even met de auto door de kleine kern van Leknes rijden en dan is het tijd om naar de kamer te gaan. De koffers kunnen weer gepakt worden want morgen gaat het weer noordwaarts naar Narvik. Het gevoel dat de vakantie er op zit wordt steeds groter.
Ik vrees ook dat we gisteren ons laatste noorderlicht hebben gezien want sinds 16:00 wordt de bewolking steeds dikker.
Posts
