donderdag 19 september 2019

19-09-2019: Narvik -> Tromsø

Onze laatste volle dag boven de poolcirkel is aangebroken.  Tijdens het ontbijt hebben we een mooi uitzicht over de stad.




En dan beginnen we aan onze laatste rit van deze vakantie.  We rijden nog wat door en rond Narvik en komen zo bij 2 jachthavens.

 Jachthaven van Narvik 



 Aan de overkant de bulkhaven.

Jachthaven van Ankenes (iets van 7 km buiten Narvik)

Tegen het middaguur verlaten we Narvik en rijden via de tolbrug richting binnenland. Is het in Narvik nog 6°, zakt de temperatuur steeds verder weg naarmate we van de kust wegrijden. Als het dan ook nog een beetje omhoog gaat, begint het warempel te sneeuwen. Tijd dus voor wat foto's en een filmpke.








Wisten wij veel dat we er verderop nog veel meer gingen krijgen. De thermometer geeft trouwens 0° aan.






En dan klinkt plots het signaal dat er nog weinig brandstof in de tank zit. Volgens de boordcomputer kunnen we nog 91 km doen, maar we nemen het zekere voor het onzekere en zoeken de dichtstbijzijnde pomp op. Hiervoor moeten we wel even van onze route afwijken.  Komen we wel nog eens langs een waterval.


Eenmaal terug op onze route zien we een wegwijzer naar het Polar Park. Dit is Europa's meest noordelijke dierentuin. Drieëneenhalf jaar geleden hadden we daar een excursie naar kunnen doen, maar hebben daarvoor gepast. Omdat het nu maar 3 km van onze route ligt rijden we er toch maar heen. Intussen begint het echter steeds harder te regenen/sneeuwen en als we dan vernemen dat de inkom €26,5 per persoon bedraagt lijkt het ons dat niet waard om doornat te worden. Dus maken we ons weer op weg. Het is een komen en gaan van buien en zonnige periodes met tussendoor enkele mooie regenbogen. 






We hebben ons wel voorgenomen om te stoppen bij het Malangen Resort waar we tweeënhalf jaar geleden flink verwend werden door het noorderlicht. Hierdoor rijden we een andere route dan twee weken geleden.
Aangekomen bij Malangen trekt weer juist een bui over.




Het is 16:00 geweest en hebben best wat honger dus springen we even het restaurant binnen waar we heel alleen zijn. Contrast met de wintervakantie.  Terwijl wij een tas lekkere vissoep verorberen,  worden de tafels voor de avondgasten gedekt: blijkbaar verwachten ze niet meer dan 6 man.

Na een leuk onderhoud met de kelner - waarschijnlijk blij dat hij iemand gezien heeft vandaag - beginnen we aan de laatste 73 km. Het is weer (tijdelijk) droog.


 Vandaag...

... en in februari  2017

Onderweg wordt nog verschillende keren gestopt om de zon te zien ondergaan. Dit gebeurt al een uur vroeger dan 2 weken geleden! Het gaat snel hier.








Het is dus al donker wanneer we bij het hotel inchecken. Natuurlijk zijn weer net als vorige keer geen parkeerplaatsen meer vrij en moeten we elders gaan parkeren. Tromsø is geen grote stad, maar wel een klotestad om in te rijden: om de haverklap éénrichtingsverkeer of straten waar alleen bussen en taxi's in mogen. We moeten in de straat achter het hotel zijn en doorkruisen daarvoor de halve stad (met de nodige ergernissen). Parkeren kost hier tijdens de nachturen zoveel als thuis overdag en moet gebeuren met een app. Tijd ingesteld tot 11u morgenvroeg, kost €28,10 (enige voordeel is dat, als je eerder vertrekt, je dit via de app aangeeft en je enkel de geparkeerde tijd betaalt).

Ons laatste avondmaal is in de prijs van de kamer inbegrepen en dus maken we daar ook gebruik van.

Morgenmiddag vliegen we via Oslo terug naar Düsseldorf en zo komt er een einde aan deze fantastisch mooie vakantie in het hoge Noorden. Al bij al hebben we met het weer nog geluk gehad. We hebben zowat de vier seizoenen meegemaakt met temperaturen tussen 0° en 20°, en dat heeft toch ook wat.
Noorderlicht hebben we gezien en dat kan naar mijn goesting niet vaak genoeg gebeuren, maar hier wilde het weer niet echt meewerken. Drie nachten op 15 is niet overdreven, maar wie het kleine niet eert....

Onze verblijfplaatsen, die we op goed geluk geboekt hebben, zijn heel goed bevallen. Enkele waren zelfs beter dan gehoopt. De hybride auto was heel aangenaam om mee te rijden en bovendien lief voor de portemonnee 😉.

Komende winter gaan we eens heel iets anders proberen. Geen sneeuw, ijs en diepvriestemperaturen, maar zon, zee, strand en luieren. En geen blog 😁.


woensdag 18 september 2019

18-09-2019: Leknes -> Narvik

Vandaag staat alweer onze voorlaatste etappe op het programma 😔.

Na een uitgebreid ontbijt maken we ons op het gemak klaar om de 288 km naar Narvik te overbruggen (dikke 4u rijden). De navigatie in de auto geeft echter 308 km en 5 uur rijden. Vreemd, maar we zullen wel zien.

In het  komen hebben we de laatste 30 km via de 815 ipv van de E10 gereden. Nu rijden we volledig via de E10 terug en zijn de eerste 30 km dus nieuw. Na een 15-tal kilometer zien we voor ons in Borg een kerk op een heuvel liggen. Speciaal gebouw waarvan het dak doet denken aan en skischans. Omdat ze maar een goede 700 meter van de hoofdweg ligt, laten we ons toch weer verleiden....

Op de grote parking staat één auto. De hoofdingang is gesloten, maar vastberaden lopen we rond het gebouw en aan de achterkant horen we orgelmuziek.  Zij- en achterdeur zijn gesloten.  Blijft nog één zijdeur open en jawel, we zijn binnen. Wel nog maar in de kelder, maar toch. We denken beiden onmiddellijk terug aan ons kerkbezoek in Akureyri,  IJsland.  Daar liepen we ons uit bij een koffietafel, maar dat lijkt hier onwaarschijnlijk.  Zonder een levende ziel te zien geraken we tot in de eigenlijke kerk. Heel eenvoudig ingericht met een mooie lichtinval.




Volgens Annette hebben alle doden overal een mooi uitzicht op de fjorden 😁

Na een moment van bezinning  ( zonder bekering 😁) wandelen we via dezelfde weg weer naar buiten. Ik bedenk me net dat we chance hebben gehad dat de organist niet is vertrokken in de tussentijd,  want dan hadden we daar schoon gezeten.

Vlakbij de kerk ligt ook nog het vikingmuseum, maar aan de bezetting van de parking te zien, gaat daar ook niet veel loos zijn, en laten we het voor wat het is.


Nog even een halte op een uitkijkpunt en dan gaat het in 1 ruk tot in Svolvær.



Hier parkeren we bij het winkelcentrum, strekken daar de benen en kopen er wat drank voor onderweg. Terug aan de auto blijkt dat erg dure drank te zijn. Onder de ruitenwisser steekt een felgeel papiertje. Voor zover mijn Noors reikt kan ik er uit opmaken dat we een dikke €30 mogen ophoesten.  Blijkbaar mag je hier 2 uur gratis parkeren maar moet je evengoed een ticket nemen aan de parkeerautomaat die we allebei niet hebben zien staan. We proberen de parkeerwachter nog te overtuigen dat we van toeten of blazen wisten en nauwelijks een uur geparkeerd hebben, maar nada... We mogen 300 NOK storten op het rekeningnummer dat op de bon staat.
Ik vond Svolvær een paar dagen geleden al wat tegenvallen,  maar nu kan het me helemaal gestolen worden 😉

Annette neemt het stuur over en na een tijdje vallen mijn ogen regelmatig dicht. Gelukkig hadden we dit stuk al gezien.

Eenmaal van de Lofoten af, verandert het landschap geleidelijk.  Niet meer zo ruw.
We stoppen nog een paar keer, maar de 6° en de koude wind nodigen niet direct uit om lang buiten te staan.




Vlak na de Tjelsundbrug nemen we ons vieruurtje  en neem ik het stuur terug over voor de laatste 74 km (94 volgens de vaste navigatie)




Er volgen hoe langer hoe meer buien en we jagen nog op een regenboog alsof we er nog nooit een gezien hebben 🤣







Hoe dichter we bij Narvik komen, hoe meer bergen bedekt zijn met een laagje sneeuw.

 Blik op Narvik 


We staan ook nog even stil bij het oorlogsmonument.



Op 7 km vóór Narvik ontdekken we waar het verschil in afstand bij beide navigatiesystemen zit: sinds begin december 2018 zorgt de Hålogalandbrug voor een serieuze afkorting.  Het is de op één na langste hangbrug (1.533 m) van Noorwegen en de reistijd wordt zo met 15-20 minuten (18 km) verkort. Er is wel een tol (rond € 12) verschuldigd, die je nergens kunt betalen maar die automatisch wordt geregistreerd a.d.h. van het kenteken, waarna de rekening wordt nagestuurd.  Ik vrees dus dat we nog van Sixt gaan horen. 



Rond 18:30 zijn we op onze eindbestemming,  net op tijd voor een mooie zonsondergang bij 4°.

 Vlak voor we Narvik  binnen rijden.

Vanuit ons logement. 

Er volgt nog een lekker diner, waarbij ik me toch weer heb laten verleiden tot walvisbiefstuk, en zo komt een einde aan onze voorlaatste dag. Morgen naar Tromsø voor onze laatste overnachting boven de poolcirkel.